هركه محروم است از تو مَحرمِ مِیخانه نیست            هركه با آتش نمی جوشد دلش پروانه نیست

من اویسم قـسـمـتم انگــار دیــدارت نشد           از قَرَن می آیم و ارباب امّا خانه نیست

گشتم و گفتند بر این روضه ها سر می زنی            بانیِ این اشكها جز چَشمِ صاحب خانه نیست

من حسینی زاده ام از شیر و اشكِ مادرم           سینه ام با آتشِ عشقِ شما بیگــانه نیست

باز هم مــوی شما با نــاله ها آشـفـته شد           كارِ گیسوی پـریشانِ شمـا با شانه نیست

مثلِ زن های پـســر از دست داده آمدیم            خانۀ چَشمانِ ما از سیل جز ویرانه نیست

بس كه امشب گل به غم های یتیمت ریختیم            آه دیگر لاله ای در گوشۀ گـلخانه نیست